Bu maç öncesinde 14 mayıs 2006 Denizlispor Fenerbahçe maçı ve yarattığı sonuçlar hala hafızalarda tazeliğini korurken, önce geleneksel hale geldiği üzere Trabzonspor'a kaptırılan Türkiye Kupası, ardından Ankaragücü galibiyetiyle Bursa ile arada olan puan farkının açılmaması ve şampiyonluk düğümünün son maça kalması derken akıllar ister istemez Denizli maçına gidiyor birçok Fenerbahçeli'nin aklının ve yüreğinin bir köşesinde tarihin tekerrür etme ihtimali korkusu filizlenip büyümekteydi.
Totem mi ,teselli mi yoksa motivasyon mu demek lazım bilinmez ama filizlenen bu korku ve içten içe kemiren endişelere karşı işte,okulda,internet sitelerinde,gazete ve tv haberlerinde maçın Kadıköy'de olması,Trabzon futbol takımı'nın 1 hafta önce kupayı alması ve ligde artık iddasının kalmaması,Daum ve futbolcuların bir daha aynı tramvayı yaşamak istemeyecekleri, Beşiktaş'ın taraftarlar arasındaki husumet nedeniyle Bursa karşısına ayrı bir motivasyon ile çıkacağı gibi unsurların altı çiziliyor tarihin tekerrür etmeyeceği bol bol söyleniyordu.
Tüm bu endişelere rağmen maç öncesinde Fenerbahçe taraftarı'nın takımlarına olan güveni evrim geçirip safi kibire evrilmiş dereyi görmeden paçalar sıvanmış kutlama hazırlıkları kutlamanın ta kendisine dönüşmüştü.
Maç beklenildiği gibi Fenerbahçe'nin oyuna hakimiyeti ile başladı ve erken gelen gol taraftarın inanıncını perçinledi tam bu iş oldu artık derken Burak Yılmaz'ın şans kokan golüyle geri sayım tekrar başladı.Bir yandan Bursa'dan gelen gol haberleri diğer yandan ard arda kaçan gol pozisyonları ile endişe ve stresin dozu artmış acabalar düşüncelerden sıyrılıp yüksek sesle söylenir hale gelmişti.Edilen dualar, yenilen tırnaklar, yapılan
totemler derken maçın normal süresi sona ermiş uzatma dakikalarını yarılamışken birden Saraçoğlu'nda o talihsiz anons yapıldı "2-2" evet Bursa-Beşiktaş maçın skoru 2-2 olmuştu ve 1-1 lik skor Fenerbahçe'yi şampiyon yapacaktı.Bu anonsu duyan Fenerbahçeli futbolcular ister istemez skoru koruma içgüdüsüyle Trabzonspor kalesini toplarla dövmek yerine geri pas yapmaya süreyi geçirmeye başladılar.Volkan'nın kendi cezasahasından şişirdiği bir top havada iken hakem maçın bitiş düdüğünü çaldı ve Fenerbahçe'nin şampiyon olduğunu zanneden onlarca taraftar kutlama yapmak için sahaya girdi,yakılan meşaleler atılan konfetiler omuzlara alınan futbolcular derken saha içi bir karnaval alanına dönüşmüştü ta ki Bursa-Beşiktaş maçının aslında 2-1 bittiği haberi gelene kadar.O anı ifade edebilecek en güzel kelime yıkım olur herhalde.Gerçeği öğrenince bunun bir kabus olduğunu varsayıp uyanmaya çalışan Fenerbahçe taraftarının şaşkınlık ve çaresizliği öfkeye dönüşmüş tribünde başlatılan yangınlar,basılan localar,kırılıp sahaya atılan koltuklar derken 5 dakika önceki karnaval yerini kaos ortamına bırakmıştı.
Korkulan oldu ilahi adalet mi, kötü karma mı, talihsizlik mi bilinmez ama tarih tekerrür etmiş yüzyılda bir olur denen 4 yıl içinde 2. kez oldu ve Fenerbahçe son haftaya 1 puan önde girdiği şampiyonluk yarışını kaybetti.
Geceyi en güzel özetleyen ise Saracoğlu çimleri üzerinde timsah yürüyüşü yapan Fenerbahçeliler oldu.
